به نظر نمی رسد که کلمات “عملکردی” و سس قرمز مهرام
با هم هماهنگ باشند. با این حال، اگر چنین ترکیبی از کلمات از دیدگاه دیگری در نظر گرفته شود، می تواند به یک غذای کاربردی بدیع و چالش برانگیز منجر شود.
چندین استراتژی برای تبدیل سس مایونز به محصولی سالمتر پیشنهاد شده است: همراه با کاهش چربی، که رایجترین روشی است که تا کنون استفاده شده است، رویکرد جدیدتر مبتنی بر غنیسازی سسهای امولسیون شده با مواد مفید است که میتواند به این سسها پاسخ دهد.
نیازهای مرتبط با سلامتی افراد (آنتی اکسیدان ها، پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها). علاوه بر این، از نقطه نظر علم مواد غذایی، ترکیبات کاربردی، مانند آنتی اکسیدان های طبیعی، برای بهبود پایداری اکسیداتیو محصول و امکان جایگزینی آنتی اکسیدان های مصنوعی و مورد بحث شناخته شده اند.
علاقه به استفاده از مواد طبیعی اغلب با فرصت بازیابی ترکیبات کاربردی و زیست فعال از ضایعات غذایی و محصولات جانبی، مانند آنهایی که از زنجیره روغن زیتون به دست می آیند، مرتبط است.

اخیراً مطالعات متعددی غنی سازی محصولات غذایی مختلف با عصاره فنلی برگ زیتون (OLE) را پیشنهاد کرده اند، مانند روغن های گیاهی، به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی آنها (مانند روغن آفتابگردان، سویا، ذرت و روغن سرخ کردنی).
یا فرآورده های گوشتی در برابر فساد اکسیداتیو و میکروبی. علاوه بر این، استفاده از OLE در غلات [5] و محصولات لبنی نیز آزمایش شد.
علاوه بر داشتن خواص سالم، آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی، اثبات شده است که پلی فنول های زیتون عملکردهای فناورانه مهمی مانند ظرفیت نگهداری آب روغن و فعالیت امولسیون کنندگی دارند ، و می توانند یک عنصر چند منظوره مفید را نشان دهند که می تواند به تولید کمک کند.
تثبیت محصولات غذایی پیچیده مانند امولسیون ها. با این حال، تمایل مصرفکنندگان به پذیرش غذاهای تولید شده با ترکیبات فرعی زیتون به درک عوامل مختلف بستگی دارد که عمدتاً به نگرش کلی مصرفکننده مربوط میشود، نه انتخاب خاص محصول.
در واقع، اطلاعات در مورد ویژگیهای فرآوردههای جانبی زیتون و درک مزایای مصرف پایدار احتمالاً میتواند انتخاب مصرفکنندگان را با ارتباط مثبت بین استفاده از محصولات جانبی گیاهی و تولید پایدار و مسئولیتهای زیستمحیطی جبران کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.